Kalabalıklarda Yalnızlık

 Çoğu zaman hepimizin oturup düşündüğü oluyordur kendisi,hayatı ve çevresi adına. Şöyle bir baktığımızda düşünürüz ben ne yapıyorum kendime, hayatıma,çevremdekilere ne yapıyorum bu yaptıklarımı, kararlarımı, seçimlerimi kendim için mi, yoksa başkalarını memnun etmek için mi yapıyorum? diye. Faydalı olma anlayışım kendimle mi sınırlı yoksa başkaları içinde mi geçerli?.Hemen hemen herkes kendini hayatta bu şekilde sorgular. Çünkü geçmişteki ve günümüz insanlarında da bulunan "başkalarını memnun etme çabası" bireyin hayatını çoğu yönden olumsuz etkilemektedir. Bu bilinçte olan bireyler hayatın her alanında ilişkilerini ciddiye almazlar ve bu sebeptendir ki toplumda bireyler arasında var olan samimiyet duygusu gün geçtikçe etkisini kaybediyor.Toplumdaki bu kopukluğun var olmasıyla bundan kaynaklıdır.Yine birtakım kimseler "başkaları ne der?" mottosunu kendilerine rehber edinirler ve ne yazık ki hayatlarının her alanında sanki hayatlarında bir gözlemci bakış açısı hakimmiş gibi her an ve yaptıkları her işte çevrenin görüşlerini kendi düşünce ve ideallerinden daha fazla önemserler ve bu sebeptendir ki hayatlarından zevk almazlar, almak isteseler de bunu başaramazlar çünkü onlar için önemli olan dışarıdaki insanların ne dediğidir. Zaman gibi bir çok şeyin ilerlemesiyle geçmiş zamana kıyasla insanların bu tutumları artmış ve yaşamlarını her konuda dışardaki dünyaya göre şekillendirmişlerdir. Bir çok şair ve yazar, insanların çevresindeki kendisi hakkında söylenen ve yapılan şeyleri önemsememeleri gerektiğini belirtmişlerdir.Aksi takdirde insanın yaşamının ve ruhsal sağlığının bu sebepten dolayı zarar görebileceklerini dile getirmişlerdir. Yeni Çağın insanları yaşamı bir yarış,münakaşa olarak görüyorlar maalesef. Gidilen okulun kalitesi,arkadaş grubu,ailevi durumlar,toplumda var olma statüsü vb. daha bir çok durumda etrafındaki  insanlarla bir yarış söz konusudur birey ya etrafındakilerle aynı statüde olmak veyahutta ondan daha üst bir konumda olmak ister ve bu istek onda aslında farkında olmadan ebeveynleri, çevresi vb.ortamlarda zamanla yerleştirilmiştir. Ve birey kendini bu kafa yapısına sahip bir şekilde hayata hazırlar. Bu bireyin elinde olan bir şey değildir ama bazı ebeveynler bu bilince sahip olmayıp evlatlarını hayata doğru bir şekilde hazırlamaya çalışırlar onlarıda es geçmemek lazım:) . Doğru ebeveynler, doğru yeni nesiller demektir ki anne ve babanın çocuklarını hayata doğru hazırlarken  çok dikkatli olmaları gerektiğini vurgulamak mecburiyetindeyim aksi takdirde yukarıda da ifade ettiğim gibi kafasında yaşamı boyunca sorgulamalar olan, sürekli etrafıyla kendini kıyaslayan ve bunda bir sakınca görmeyip hayatından zevk almayan bireylerin var olacağını anlamak çokta zor olmasa gerek..